از توئیتر تا بازار ایران؛ کیکو میلانو چرا همه را عصبانی کرد؟

تریبون اقتصاد_ درست در روز‌هایی که توجه بخش قابل توجهی از افکار عمومی درگیر اخبار مربوط به قطعی برق و کمبود آب و حتی تداوم احتمالی مذاکرات هسته‌ای است، در توئیتر بحث و جدل متفاوتی به راه افتاده.

به‌گزارش تریبون اقتصاد؛ ماجرا جایی شروع می‌شود که یک کاربر ایرانی عکسی از محصولات آرایشی برند کیکو میلانو را منتشر می‌کند. تعریف و تمجید همین کاربر از برند ایتالیایی کیکو میلانو به مذاق عده دیگری خوش نمی‌آید و همین اتفاق موجی از توییت‌ها و کامنت‌های جدید را به‌دنبال دارد. اصل دعوا ممکن است برای من و شما اهمیتی نداشته باشد اما نگاهی به پشت‌پرده واردات لوازم آرایشی به ایران و نگاهی به مظنه برند‌های لوکس بحث دیگری است. 

ردپای یک فوتبالیست گمنام در کیکو میلانو

کیکو میلانو که در حوزه لوازم آرایشی و محصولات زیبایی فعال است، از اواخر دهه 90 کار را از میلان یا به قول خود ایتالیایی‌ها میلانو آغاز کرد. جایی که خیلی‌ها آن را پایتخت مد و فشن ایتالیا می‌دانند.

کیکو میلانو به‌دست آنتونیو پرکاسی تاسیس شد. پرکاسی به‌عنوان یک فوتبالیست بازنشسته گمنام در ایتالیا، بین سایل‌های 1994 تا 1997 ریاست باشگاه فوتبال آتالانتا در سری آ را برعهده داشت و بعد سه سال از پایان کار مدیریتی در این تیم، سراغ تاسیس برند کیکو میلانو رفت. عبارت استفاده شده به‌عنوان کیکو در زبان ایتالیایی‌ نیز به معنی شیک و جذاب است.

کیکو میلانو چطور سر از ایران درمی‌آورد؟

واردات لوازم آرایشی به ایران ممنوع است اما برند‌هایی مثل کیکو میلانو علاوه بر فروشگاه‌ها و مغازه‌های لوازم آرایشی، در فروشگاه‌های آنلاین به راحتی پیدا می‌شوند. یکی از شرکت‌های واردکننده ادعا می‌کند باوجود ممنوعیت واردات لوازم آرایشی به ایران، نبود نمایندگی رسمی کیکو میلانو در ایران‌ و حتی تحریم‌ها محصولات این برند را مستقیم از خود ایتالیا به ایران می‌آورد. 

رئیس اداره پیشگیری و مقابله با قاچاق سازمان غذا و دارو حرف‌های شنیدنی زیادی دارد. حامد عبدی تقریبا یک سال قبل تکلیف اغلب محصولات آرایشی و بهداشتی خارجی در ایران را مشخص کرد؛ یا جزو کالاهای قاچاق هستند یا اصلا در زمره کالای فیک قرار می‌گیرند.

صحبت‌های رئیس اداره پیشگیری و مقابله با قاچاق سازمان غذا و دارو مشخص می‌کند بخش قابل توجهی از محصولات آرایشی بهداشتی با برندهای معروف خارجی در کشور‌های همسایه به‌صورت زیرپله‌ای تولید و بعد از قاچاق به ایران، معادل همان قیمت اصلی کارخانه به خلق‌الله تحویل داده می‌شوند.

دعوای کاربران ایرانی به‌خاطر کیکو میلانو چیست؟

انتشار تصویری از محصولات آرایشی بهداشتی کیکو میلانو در شبکه‌های اجتماعی با واکنش‌های زیادی بین کاربران ایرانی روبرو شده است. یک نفر در توئیتر نوشته: «یه کرم بدن خریدم از کیکو هم خیلی خفنه هم بوی بهشت می‌ده». زیر همان توئیت یک نفر دیگر کامنت گذاشته: «اینکه کیکو نمایانگر شکاف طبقاتی و پولداربودن شده، ناراحتم می‌کنه».

مرور توئیت‌های دیگر درباره لوازم آرایشی کیکو ممکن است، شما را بهتر درجریان ماجرا بگذارد. «چیزیکه غمگینم می‌کنه اینه‌که انقدر اوضاع سخت شده که با چیزای کوچیک و کم‌ارزش شواف می‌بینم». «واقعا فکر می‌کنین با یه لیپ‌گلاس 800 تومنی پولدارین؟ متاسفم ولی باید بدونین کیکو جزو برندای دون‌پایه‌س». «همینکه کیکو هم یه برند تقریبا لوکس شده و کسی با نداشتنش احساس شکاف طبقاتی کنه، ناراحت‌کننده‌س».

خلاصه که وسط همه اخبار و حواشی که این روزها در ابعاد سیاسی و اقتصادی وجود دارد، دعوای طرفداران کیکو میلانو با بقیه، به سطح قضاوت درباره لوکس بودن و لوکس نبودن محصولات این برند رسیده است.

کیکو میلانو واقعا لوکس است؟

محصولات لوازم آرایشی کیکو میلانو در ایران ارزان نیست. اغلب رژ لب‌های معمولی با برند‌های گمنام را می‌شود در بازه قیمت زیر 300 هزار تومان پیدا کرد اما فروشنده‌های لوازم آرایشی الان رژ لب جامد کیکو میلانو مدل Bridgerton را با قیمتی بالای چهار میلیون و 500 هزار تومان برای فروش می‌گذارند.

ارزان‌ترین کانسیلر‌های موجود در بازار را می‌شود با کمتر از 200 هزار تومان پیدا کرد ولی قیمت کانسیلر 3.5 میلی‌لیتری کیکو میلانو کمی بیش از دو میلیون تومان است. کیکو میلانو به‌خاطر همین عدد و رقم‌ها جزو برند‌های گران لوازم آرایشی حساب می‌شود اما اسم و رسم‌های گران‌تری از کیکو میلانو در سطح شهر پیدا می‌شود.

مثلا معدود مدل‌هایی که با اسم شارلوت تیلبری در بازار وجود دارد، حتی با ارقامی نزدیک هفت تا هشت میلیون دست مشتری‌های خاص خودش می‌رسد.  

کیکو میلانو هیچوقت کنار اسامی مثل دیور، شنل، استی‌لادر، نارس، میکاپ فوراور و آناستازیا قرار نداشته و در هیچکدام از فهرست‌های مربوط به گران‌ترین برند‌های این حوزه جایی ندارد.