معضل کارگران در جنگ 12 روزه؛ از بیکاری تا تعطیلی کارگاه‌های کوچک
در روزهای جنگی غم نبود کار یکطرف و افزایش قیمت‌های کالاها اساسی یک طرف دیگر قرار دارد
تریبون اقتصاد_در کلان شهری مانند تهران درصد زیادی از مردم به خصوص آنها که بیشتر برای کسب درآمد و یافتن شغل از شهر و دیار خود به آن مهاجرت کرده‌اند، گذران زندگی به صورت روزانه است. یعنی افراد هزینه‌های زندگی‌شان را به صورت روزمره کسب می‌کنند. از کارگران روزمزد گرفته تا دستفروشی که در کنار خیابان بساط پهن کرده و تا آنهایی که شغل‌های خدماتی دارند و باز هم کسب درآمدشان به صورت روزانه است.
در 12 روزی که تهران تبدیل به شهری ساکت و خلوت شد این افراد با مشکلات زیادی مواجه شدند. نه درآمدی داشتند و نه پشتوانه مالی که بتوانند روزهای بیکاری را با تکیه بر آن بگذرانند. آنها حالا با سفره‌های خالی و بی‌پشتوانه‌ای مواجه‌اند که هیچ ایده‌ای برای تامین حداقل‌های زندگی خود ندارند.
افزایش قیمت‌ها و سرگردانی کارگران
به گزارش تجارت نیوز، اما فقط مساله نبود کار و بی‌روزی ماندن افراد روزمزد نیست؛ طی روزهای جنگ قیمت مایحتاج عمومی مردم نیز به یکباره افزایش چشمگیری داشته است. مثل مرغ که در میانه این روزها قیمتش به کیلویی 150 هزار تومان هم رسید. مساله اینجاست که دولت چه تدبیری برای این شرایط اندیشیده است؟ حالا که جنگ تمام شده اما هنوز اما و اگرهای زیادی درباره آن ادامه دارد بسیاری از افراد یا کسب و کارشان کساد شده و یا شامل تعدیل نیروی کار شده‌اند، افزایش قیمت‌ها هم مزید بر علت شده است. اعلام نرخ تورم خردادماه از سوی مرکز آمار هم گواه این مدعاست.
تعداد خیرین رو به کاهش است
در تمام این سال‌ها اگر خانواده‌ای با مشکل مواجه می‌شد همیشه افراد خیری بودند که برای رفع احتیاج آنها پا پیش بگذارند. نه تنها در مورد تامین هزینه‌های زندگی که حتی برخی خیران در تامین هزینه‌های مراکز درمانی، ساخت مدارس و … همیشه پیشگام بودند اما طی سال‌های اخیر و به خصوص بعد از پاندمی کرونا و افزایش بی‌رویه قیمت‌ها گویا خیرین هم دیگر با مشکلات اقتصادی بسیاری مواجه شده‌اند. حالا حتی دیگر سامانه حمایت از افراد بی‌بضاعت و دستفروشانی که شغل خود را به واسطه وضعیت جنگی کشور از دست داده‌اند، هم کار نمی‌کند. همه چیز در 12 روز جنگ آنقدر پیچیده شد که خیلی‌ها انگار سال‌هاست اسیر این شرایط بغرنج مانده‌اند.
دولت باید با ارائه بسته‌های حمایتی به کارگاه‌ها و شرکت‌ها مانع از تعدیل نیرو شود
عاطفه رحیمی، کارشناس بازار کار در این باره می‌گوید: فقط مساله افراد روزمزد و کارگران و دستفروشان نیستند. متاسفانه بسیاری از افرادی هم که دارای شغلی بوده و حقوق ماهیانه دریافت می‌کردند شامل تعدیل نیرو شده و کارشان را از دست دادند. البته این مساله تقصیر کارفرما هم نیست در واقع این دولت است که باید با ارائه بسته‌های حمایتی به کارگاه‌ها و شرکت‌ها و… مانع از تعدیل نیرو شود.
او می افزاید: چند تن از دوستان روزنامه‌نگار من نیز با همین وضعیت مواجه شدند. آنها در بحبوحه جنگ هم در حال کار کردن و انتشار اخبار بودند اما متاسفانه برخی از کارفرمایان در این حوزه بدون هیچ توضیحی آنها را از کار بر کنار کرده و حق و حقوشان را پرداخت نکردند.
این کارشناس بازار اظهار می‌دارد: شرکت‌های خصوصی هم از این قاعده مستثنی نبودند. در واقع مردمی که مدت‌های مدیدی بود با توجه به شرایط بد اقتصادی مشکلات معیشتی بسیاری داشتند جنگ هم بر مشکلات آنها افزود و چرخه زندگی‌شان را مختل کرد.
عاطفه رحیمی در ادامه به تعطیلی کارگاه‌های کوچک اشاره کرده و می‌گوید: یک سری از افرادی هم که در کارگاه‌های تولیدی کوچک مثل تولید لباس و کفش و… کار می‌کردند به همین بهانه از کار اخراج شده‌اند. آن هم در شرایطی که با توجه به تعطیلی اکثر ادارات و دورکاری کارمندان دولت حتی امکان احقاق حق خود از اداره کار را هم ندارند.
او ادامه می‌دهد: متاسفانه هیچ ساز و کار مشخصی که ضمانت اجرایی محکمی داشته باشد برای چنین شرایطی در نظر گرفته نشده و هر اتفاقی مانند پاندمی کرونا و یا مساله‌ای مثل جنگ باعث می‌شود تا جمعیت قابل توجهی از کارگران و شاغلان بدون پشتوانه رها شده و شامل طرح‌هایی مانند تعدیل نیرو، عدم پرداخت دستمزد و… شوند.
لینک صفر
