یکبار برای همیشه؛ تفاوت سانروف، مونروف و سقف پانوراما چیست؟

تریبون اقتصاد- سانروف، مونروف و سقف پانوراما هر کدام با ماهیت خاص خود، مفهوم «پنجره رو به بالا» را بازتعریف کرده‌اند؛ از نسیم و روشنایی متغیر سانروف تا چشم‌انداز آرام مونروف و دنیای بی‌مرز سقف پانوراما.

به گزارش تریبون اقتصاد؛ در خودروهای مجهز به سانروف، تنها کافی‌ست دکمه‌ای را لمس کنید تا بخشی از سقف، چه شیشه‌ای و چه فلزی، کنار رفته تا راهی تازه برای تابش نور و ورود جریان هوا به فضای کابین پدید آید. این دریچه گاها با حرکت متمایل باز می‌شود یا به آرامی به عقب لغزیده و سقف بسته را تبدیل به پنجره‌ای رو به مناظر بیرون خواهد کرد؛ حتی در بعضی مدل‌ها، بخش متحرک کاملا جمع می‌شود تا حس آزاد بودن در خودرو روباز (Cabriolet) را تداعی کند.

در نقطه مقابل، مونروف‌ها ایستاده‌اند؛ سقف‌هایی شیشه‌ای و غالبا تیره‌رنگ که یا ثابتند یا تنها امکان باز شدن محدود دارند. برخلاف سانروف، مونروف بیشتر برای ورود باریکه‌ای نور به فضای داخلی طراحی شده و اغلب قابلیت باز شدن ندارد. همین ویژگی این امکان را به مونروف می‌دهد تا چشم‌اندازی برای تماشای ماه و آسمان، بدون حضور باد و جریان هوا باشد. هرچند در گفت‌وگوی روزمره این دو اصطلاح جای هم به کار می‌روند اما در واقع تفاوت‌های مهمی دارند.

در ضلع سوم این مثلث، سقف پانوراما با تعریف خاص خود قرار دارد؛ پنجره‌ای بزرگ و کشیده که تمام طول سقف را در بر گرفته و سرنشینان جلو و عقب را زیر گنبدی شیشه‌ای و گسترده قرار می‌دهد. سقف پانوراما اجازه ورود نور طبیعی به شکل وسیع و یکپارچه را به کابین خواهد داد تا سرشنینان آسمان را با تمام وجود خود احساس کنند. البته در اکثر نمونه‌ها، تنها بخشی از این سقف قابلیت باز شدن دارد و ماباقی، همان سایه‌بان شیشه‌ای دلپذیر باقی می‌ماند.