هایلوکس 55 ساله شد؛ از وانت ساده تا اسطوره‌ای شکست‌ناپذیر

تریبون اقتصاد_ نسلهای تویوتا هایلوکس از اولین نسل در سال ۱۹۶۸ تا نسل هشتم امروزی در ۲۰۲۳، با بهبودهایی در طراحی، قدرت موتور، راحتی و دوام شناخته می‌شوند. از یک کامیون کار ساده، به یک وسیله نقلیه لوکس و پرقدرت تبدیل شده‌اند که توانسته‌است جایگاهی ویژه در صنعت خودرو پیدا کند.

به گزارش بیت‌ران، از زمان معرفی‌اش در سال ۱۹۶۸،  تویوتا هایلوکس  به عنوان یکی از قابل‌اعتمادترین وانت‌های تولیدشده در تاریخ شهرت جهانی به دست آورده‌است.

این جایگاهِ متمایز در طول بیش از  ۵۵ سال  شکل گرفته است، که در این مدت  میلیون‌ها دستگاه هایلوکس  در سراسر جهان به فروش رسیده‌اند.

نام  هایلوکس (Hilux)  خودش برگرفته از ترکیب دو واژه‌ی  High  (بلند) و  Luxury  (لوکس) است — عنوانی که در دوران معاصر بی‌شک شایسته‌اش شده‌است.

این خودرو که در ابتدا به عنوان یک  وانت کاری ساده  معرفی شده‌بود، در طول زمان به یک  وسیله نقلیه لوکس و قدرتمند  تبدیل شده‌است که به خاطر  راحتی استثنایی ،  قابلیت اطمینان مداوم  و  استحکام چشمگیرش  شناخته می‌شود.

این خودرو در مسیرهای سخت و دشوار، اعتماد  شرکت‌ها و خانواده‌ها  را جلب کرده، و امنیت و آسایش را تضمین نموده‌است.
در مواردی شگفت‌انگیز، هایلوکس حتی به عنوان یک  خودروی جنگی قابل‌اعتماد  نیز خدمت کرده‌است.

تویوتا هایلوکس  در طول تاریخ خود — که اکنون  هشت نسل متفاوت  را در بر می‌گیرد — تغییرات زیادی به خود دیده‌است.‌ در حالی که برخی نسخه‌ها نسبت به بقیه بهبودهای چشمگیرتری داشتند، هر نسل پیشرفت‌های منحصربه‌فردی ارائه داده‌است.

در این گزارش، به بررسی نسلهای تویوتا هایلوکس می‌پردازیم و سپس آن‌ها را  از بدترین تا بهترین رتبه‌بندی می‌کنیم ؛ با در نظر گرفتن  بهبودهای کلی نسبت به نسل پیش ،  توانایی رانندگی ،  میزان قابلیت اطمینان  و  تأثیر عمیقی که هر نسل هایلوکس در صنعت خودروسازی داشته است .

۸. نسل اول (۱۹۶۸-۱۹۷۲)

نسل اول هایلوکس  نقطه شروع یک میراث افسانه‌ای است. این مدل به عنوان جایگزین  تویوتا استاوت (Toyota Stout)  ساخته شد و نسخه اولیه آن با کد مدل  RN10  شناخته می‌شد.

این مدل به  موتور ۱.۵ لیتری چهار سیلندر خطی سری R  تویوتا مجهز بود که  ۷۶ اسب بخار قدرت  تولید می‌کرد. وانت هایلوکس RN10 ظرفیت باربری حدود  هزار کیلوگرم  را داشت. طراحی آن شامل یک کابین  دو در ،  دیفرانسیل عقب  و ابعاد جمع‌وجور بود.

اگر این مدل را با وانت‌های مدرن امروزی مقایسه کنید، شاید حسابی ناامید شوید، اما این خودرو در اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ میلادی در خدمت بود. نه تنها در آن زمان این مشخصات واقعا چشمگیر بود، بلکه  پایه و اساس همان قابلیت اطمینانی  را بنا گذاشت که بعدها به یکی از ویژگی‌های اصلی هایلوکس تبدیل شد.

تولد افسانه هایلوکس  و  قابلیت اطمینان بی‌چون و چرایش  را می‌توان به همین نسل اول نسبت داد. اگرچه این خودرو هنوز هم یک وسیله منحصربه‌فرد و ارزشمند برای کلکسیونرها محسوب می‌شود، اما نسل‌های بعدی همواره، بر اساس همین پایه، پیشرفت‌هایی داشته‌اند.

با در نظر گرفتن دوره‌ای که در آن عرضه شده‌بود،  هایلوکس RN10  در زمینه  مشخصات فنی، قابلیت‌ها و اطمینان  عملکرد بسیار خوبی داشت و یکی از  مطمئن‌ترین وانت‌های زمان خودش  بود.

در طول عمر تولیدش، مدل  RN10  به  موتور ۱.۶ لیتری ارتقاء داده‌شد  و بهبودهای جزئی در آن صورت گرفت که در نهایت باعث شد  قدرت آن به ۱۰۹ اسب بخار  برسد.

حتی امروز هم، یک دستگاه  RN10 سالم و قابل استفاده،  به شدت در میان  علاقه‌مندان خودروهای کلاسیک و طرفداران وفادار هایلوکس  پرطرفدار است.

هرچند باید توجه داشت که نسل اول در رتبه‌های پایین‌تر قرار دارد، تنها به این دلیل که تویوتا به‌طور پیوسته  طراحی اصلی را اصلاح و بهبود داده‌است  و  RN10 دیگر توان رقابت با نسل‌های پس از خودش را ندارد .

۷. نسل ششم (۱۹۹۷-۲۰۰۴)

نسل ششم هایلوکس  که مدل‌های  N140، N150، N160 و N170  را در بر می‌گیرد، گامی مهم در روند تکامل این خودرو بود. در  سپتامبر ۱۹۹۷ ، عرضه نسل ششم هایلوکس دو خط تولید متفاوت را معرفی کرد: یک خط تولید  وانت مخصوص کارهای تجاری  و یک خط  وانت اسپرت  که برای استفاده‌ی شخصی طراحی شده‌بود.

در  نوامبر  همان سال، یک مدل اضافی به نام  Extra Cab  نیز معرفی شد. این وسیله نقلیه چندمنظوره با اتاقک باز، می‌توانست با  جعبه بار بلند  یا  دو صندلی در قسمت عقب کابین  پیکربندی شود.

هرچند نسل ششم خیلی نوآورانه نبود، اما برای مشتریان، اتفاق خوبی بود؛ چون  تویوتا کم‌کم طراحی‌های خود را به سمت یک ظاهر مدرن‌تر سوق داد .

از نظر قطعات فنی و مکانیکی، انتقال از نسل پنجم به ششم تغییرات کمی داشت. موتور و بخش‌های داخلی خودرو تقریباً بدون تغییر باقی ماندند. به جای آن، تمرکز روی  افزایش اندازه و راحتی خودرو  قرار گرفت.

تویوتا در آن زمان به پتانسیل هایلوکس در بازار وسایل نقلیه چندمنظوره پی‌برد.

این بهبودها باعث ارتقای چشمگیری شد و  هایلوکس را برای رانندگی روزمره، بسیار راحت‌تر کرد .  قابلیت رانندگی و راحتی  بهبود پیدا کرد بدون آن‌که  کاربرد وانت بودن آن  خدشه‌دار شود.

با این حال، در مقایسه با پیشرفت‌های سایر نسل‌های هایلوکس، تغییرات نسل ششم نسبتاً جزئی بود و گرچه  راحتی بیشتری به همراه داشت، اما چندان هیجان‌انگیز نبود .

۶. نسل سوم (۱۹۷۸-۱۹۸۳)

ممکن است رانندگان در آمریکا به خاطر  کم‌یاب بودن نام هایلوکس  در آنجا، آن‌را به یاد نداشته باشند. یا حتی تصور کنند که این خودرو در آمریکا  ممنوع شده‌است!  اما واقعیت این است که در  نسل سوم ، نام هایلوکس در ایالات متحده به دلایل بازاریابی به  Toyota Pickup  تغییر یافت.

مدل‌های  N30 و N40  از نسل سوم، اولین نسخه‌هایی بودند که امکان سفارش  سیستم چهار چرخ محرک (۴WD)  را ارائه می‌دادند. با این‌حال، این قابلیت تنها در مدل‌هایی که به موتورهای  ۲ لیتری تویوتا  (مانند  ۱۸R ) یا بزرگ‌تر مجهز بودند، در دسترس بود. موتورهای کوچک‌تر همچنان ارائه می‌شدند، اما تنها در نسخه‌های  دیفرانسیل عقب (RWD)  قابل سفارش بودند.

این نسل بیشتر مانند یک  ابزار قابل‌اعتماد  توصیف می‌شود؛ همچون یک آچار محکم یا یک ست مته قدیمی. اگر با آن‌ها خوب رفتار شود،  دوام و طول عمر فوق‌العاده‌ای  دارند.

نسل سوم هایلوکس  به‌دلیل  قابلیت اطمینان استثنایی ‌اش مشهور است. آن‌هایی که خوش‌شانس باشند و بتوانند مدلی را پیدا کنند که در معرض باد و باران قرار نگرفته باشد، متوجه خواهند شد که  نسل سوم هایلوکس هنوز یک خودروی کارآمد و توانمند است . هرچند اکنون، بسیاری از مدل‌های نسل سوم دچار  زنگ‌زدگی  شده‌اند یا نیاز به  تعویض قطعات  دارند. با این وجود، هنوز هم به  وفور در دسترس  و نسبتا  ارزان‌قیمت  هستند.

راحتی  نقطه قوت  نسل سوم هایلوکس  نیست. هرچند  اندازه‌ی کابین  آن از نسل پیشین بزرگ‌تر شده، اما همچنان  خیلی ساده و ابتدایی  است. این سبک طراحی کاملا منطبق بر  هدف اصلی آن  به عنوان یک  وانت کارآمد و بدون تجمل  بود.

۵. نسل دوم (۱۹۷۲–۱۹۷۸)

نسل دوم جایی است که شما شروع به دیدن  توسعه‌ی قابلیت اطمینان، راحتی و کیفیت سواری در هایلوکس  می‌کنید؛ ویژگی‌هایی که امروزه، این خودرو به آن‌ها شناخته می‌شود. این نسل با نام مدل N20 شناخته می‌شود. تفاوت بین نسل اول و نسل دوم به‌قدری زیاد بود که به‌اصطلاح «شب و روز» خوانده‌می‌شود.

از آنجایی که طراحی اولیه‌ی هایلوکس به‌شدت از خطوط تولید کامیون‌های Briska و Stout الهام گرفته بود، تازه در نسل دوم بود که ویژگی‌های متمایز کامیون‌های جمع‌وجور به‌طور واقعی پدیدار شدند. از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۸، N20 های تولید شده، دارای شاسی بزرگ‌تری در مقایسه با مدل پیشین خود یعنی RN10 بود. معرفی چندین گزینه‌ی موتور جدید نیز تطبیق‌پذیری آن را بیش‌ازپیش افزایش داد؛ اگرچه رایج‌ترین موتور، موتور ۲ لیتری ۱۸R بود. این نخستین مدلی بود که همچنین موتور کوچک‌تر ۱.۶ لیتری را همراه‌با جعبه‌دنده‌ی خودکار عرضه می‌کرد.

در همین نسل دوم بود که نام  هایلوکس  برای اولین‌بار کنار گذاشته شد و در عوض از نام  Toyota Truck  یا  Toyota Pickup  استفاده‌شد. جدا از نام‌اش، مدل N20 به‌سرعت به‌عنوان یک کامیون کوچک قابل‌اعتماد شهرتی پیدا کرد که به‌ویژه، در میان کارگران صنعتی برای استفاده‌ی روزانه ایده‌آل بود. یکی از مهم‌ترین بهبودهای این نسل، کابین داخلی آن بود.

تویوتا  راحتی کلی را در اولویت قرار داد و کابین را بزرگ‌تر و صندلی‌های راحت‌تری در آن تعبیه کرد. این تغییر در فلسفه‌ی طراحی باعث شد  هایلوکس  از یک خودروی صرفا تجاری به یک کامیون هیبریدی تبدیل شود که هم نیازهای شخصی و هم نیازهای کاری را برآورده‌می‌کرد.

۴. نسل چهارم (۱۹۸۳–۱۹۸۸)

نسل چهارم هایلوکس شامل مدل‌های N50، N60 و N70 می‌شود؛ مدل‌هایی که نقش بزرگی در تبدیل علاقه‌مندان غیرهایلوکسی به طرفداران پر و پا قرص داشتند. این نسل، به‌ویژه، مدل N50، جایگاه افسانه‌ای خود را به‌عنوان یکی از بادوام‌ترین کامیون‌های تجاری موجود در جهان تثبیت کرد؛ آن هم تا حد زیادی به لطف سه شخصیت:  جیمز می ،  ریچارد هموند  و  جرمی کلارکسون .

مجریان سرشناس برنامه‌ی «Top Gear» تصمیم گرفتند شهرت N50 هایلوکس را با آزمایشی افراطی محک بزنند. آن‌ها یک دستگاه هایلوکس مدل N50 را پیدا کردند که کیلومترشمارش حدود  ۱۹۰ هزار مایل  (بیش از ۳۰۰ هزار کیلومتر) کارکرد داشت و مأموریتی بی‌رحمانه را برای به چالش کشیدن استقامت آن آغاز کردند.

این هایلوکس N50 را به آتش کشیدند، چندین بار با آن تصادف کردند، آن را از لبه‌ی ارتفاع پرتاب کردند و حتی روی بامی که قرار بود تخریب شود، رها کردند. با وجود تمام آسیبی که به آن وارد شد، موتور هایلوکس همچنان روشن می‌شد و به کار خود ادامه می‌داد. بدون شک زخمی و خسته، اما  هایلوکس  جان‌سخت باقی ماند و از این مهلکه جان سالم به در برد.

کمیابند کامیون‌هایی که در معرض چنین آزمون‌های طاقت‌فرسایی قرار گرفته باشند، و کمتر خودرویی توان تحمل چنین خرابی و نابودی را خواهند داشت. این نمایش خیره‌کننده از دوام و استقامت، دلیل آن است که نسل چهارم هایلوکس هنوز هم یکی از پرطرفدارترین و در سطح جهانی، ستوده‌شده‌ترین خودروهایی است که به قابلیت اطمینان شهرت دارد.

البته، یک نام دیگر هم در ارتباط با نسل چهارم هایلوکس ذکر شده‌است —  مارتی مک‌فلای ، شخصیت خیالی که توسط  مایکل جی. فاکس  ایفا شده‌است و در پایان فیلم  بازگشت به آینده (Back to the Future)  یک دستگاه هایلوکس نسل چهارم هدیه می‌گیرد.

۳. نسل هفتم (۲۰۰۴-۲۰۱۵)

سل هفتم هایلوکس، که شامل مدل‌های AN10، AN20 و AN30 می‌شود، نسبت به نسل پیشین خود، جهش چشمگیری در ابعاد داشت. این افزایش اندازه، به تویوتا اجازه‌داد تا فضای داخلی را بازطراحی کند و اولویت را به راحتی راننده و سرنشینان بدهد. این نسل بخشی از پروژه‌ی خودروی چندمنظوره‌ی نوآورانه‌ی بین‌المللی تویوتا (IMV) بود که هدف‌اش بهینه‌سازی فرایندهای تولید جهانی از طریق استفاده‌از یک پلتفرم مشترک برای ساخت محصولات مختلف بود. نسل هفتم هایلوکس یکی از مدل‌هایی بود که از دل این پروژه بیرون آمد.

درحالی‌که نسل هفتم به امکانات مدرن روی آورد و نیازهای رانندگان روزمره را پاسخ گفت، همچنان گزینه‌هایی برای یدک‌کشی سنگین و قدرت خام ارائه می‌داد. یکی از گزینه‌های پیشرانه، یک موتور وی۶ چهار لیتری قدرتمند بود و گزینه‌ی دیگر، پیشرانه‌ی دیزلی سه لیتری برای کسانی بود که به‌دنبال قدرت و توان بالا بودند.

توانایی‌های چشمگیر هایلوکس بار دیگر توجه برنامه‌ی تلویزیونی Top Gear را به خود جلب کرد و آن‌ها را واداشت که یک دستگاه هایلوکس نسل هفتمی را در معرض آزمون طاقت‌فرسای دیگری قرار دهند. این بار، آن‌ها موفق شدند این خودرو را تا قطب شمال برانند.

در قسمت بعد، همان هایلوکس دستخوش تغییرات بیشتری شد و موفق شد از یک آتشفشان فعال بالا برود و به قله‌اش برسد. از سرمای شدید تا گرمای سوزان، هایلوکس به‌طور مداوم از انتظارات فراتر رفت و در سخت‌ترین شرایط، عملکردی استثنایی از خود نشان داد.

در سال ۲۰۱۲، یک نسخه‌ی ارتقاءیافته از نسل هفتم هایلوکس در رالی دشوار داکار (Dakar Rally) نیز شرکت کرد. در این رقابت، جینیل دِ ویلیِرز (Giniel de Villiers) عملکرد فوق‌العاده‌ای از خود به جا گذاشت و در طول مسابقات، به‌طور پیوسته در جمع سه نفر برتر قرار گرفت.

۲. نسل هشتم (۲۰۱۵-تاکنون)

نسل هشتم هایلوکس، که شامل مدل‌های AN110، AN120 و AN130 می‌شود، نماینده‌ی تازه‌ترین نسخه از این خودروی نمادین است.

Toyota (تویوتا) به‌خوبی فناوری‌های جدید را با شهرت تثبیت‌شده‌ی هایلوکس در زمینه‌ی قابلیت اطمینان (reliability) ترکیب کرده، و نسلی را ارائه داده که تجسم چشم‌انداز این شرکت زیر عنوان «تعریف دوباره‌ی سخت‌جان بودن» (redefining toughness) است.

تویوتا در راستای دستیابی به این هدف، فراتر از تنها مشخصات فنی و قدرت موتور عمل کرد و رویکردی جامع نسبت به طراحی هایلوکس در پیش گرفت. و البته در این مسیر نیازهای راننده را در نظر گرفت. تمرکز ویژه‌ای بر بازطراحی کابین برای ارتقای ایمنی و راحتی انجام شد.

مدل‌های نسل هشتم هایلوکس از ابعاد بزرگ‌تری برخوردار هستند و به شکلی عینی، لوکس‌تر و راحت‌تر از نسل‌های پیشین هستند.

این بازطراحی در پی درک دقیق و عمیق از رانندگانی انجام شد که به عنوان وسیله‌ی کاری از هایلوکس استفاده‌می‌کنند و معمولاً ساعت‌های طولانی را پشت فرمان می‌گذرانند.

افزون‌بر این، دید راننده در داخل کابین بهبود یافته است؛ آن‌هم در حالی‌که نیازهای رانندگی در شهر نیز در نظر گرفته شده‌است.

این نسل تحسین‌برانگیز، تمرکز ویژه‌ای بر ارتقای کلی تجربه‌ی کاربر داشته و نتایج حاصل، خود گواهِ این موضوع است.

نسل هشتم هایلوکس موفق شد جایزه‌ی ششمین پیکاپ بین‌المللی سال ۲۰۲۲/۲۰۲۳ (۶th International Pick-Up Award) را به دست آورد؛ که گواهی است بر پیشرفت‌های تکنولوژیکی، راحتی بی‌نظیر و شهرت ماندگار آن در طی پنج دهه.

نسل هشتم و تازه‌ترین نسل هایلوکس، به عنوان اوج تعهد تویوتا به برتری محسوب می‌شود؛ ترکیبی از فناوری روز دنیا با بالاترین سطح توجه به رضایت راننده، و همچنین پاسخگویی به نیازهای متنوع در سناریوهای گوناگون رانندگی.

۱. نسل پنجم (۱۹۸۸-۱۹۹۷)

نسل پنجم هایلوکس شامل مدل‌های N80، N90، N100 و N110 می‌شود. تا به امروز، نسل پنجم همچنان یکی از بهترین نسخه‌ها است. این مدل نه راحت‌ترین، نه قوی‌ترین و نه سریع‌ترین هایولکس در بازار بود – اما تجسمی از آنچه که یک پیکاپ باید باشد است.

هایلوکس نسل پنجم یک هیولای شکست‌ناپذیر در جاده‌ها است و دوام چشمگیری را به نمایش می‌گذارد. این مدل با استفاده‌از یک قاب جعبه‌ای کامل خود را از رقبا متمایز کرده‌بود که این طراحی باعث شد تا از دیگر رقبا بسیار مقاوم‌تر باشد. این ویژگی همراه با شهرت معروف تویوتا باعث محبوبیت بسیار این مدل، به ویژه، به عنوان یک پیکاپ کار قابل اعتماد شد.

برای علاقمندان به طبیعت و ماجراجویی در زمین‌های ناهموار، هایلوکس انتخاب راحتی شد. هایلوکس نسل پنجم می‌توانست بدون آسیب دیدن از هر گونه کاری که رانندگان برای آن می‌خواستند برآید. افزون‌بر این، زمانی که تعمیرات لازم بود، هایلوکس نسل پنجم به راحتی تعمیر و نگهداری می‌شد.

در حالی که مدل‌های جدیدتر هایلوکس با سرعت، قدرت و راحتی بیشتر معرفی شده‌اند، نسل پنجم هنوز تجسم واقعی آنچه که یک پیکاپ باید باشد، است. این مدل قابل اعتماد بود، تجربه رانندگی لذت‌بخشی را فراهم می‌کرد و طول عمر خود را در طول زمان ثابت کرد. با وجود مدل‌های پیشرفته‌تر، هایلوکس نسل پنجم هنوز جذابیت بی‌زمانی دارد که به عنوان یک همراه مقاوم و پایدار شناخته می‌شود.

تویوتا هایلوکس همچنان در راه 

نسل جدیدی از تویوتا هایلوکس در حال توسعه است. نسل نهم این خودرو، که به احتمال زیاد در نیمه دوم سال ۲۰۲۵ معرفی خواهد شد، بر اساس گزارش‌های اخیر، تغییرات چشمگیری را نسبت به نسل هشتم به همراه خواهد داشت. این نسل جدید احتمالاً از پلتفرم IMV استفاده خواهد کرد. و به‌جای طراحی کاملا جدید، به‌عنوان یک فیس‌لیفت گسترده، در نظر گرفته می‌شود.

افزون‌بر این، تویوتا برنامه‌ریزی کرده‌است که تولید انبوهِ نسخه تمام‌الکتریکی هایلوکس را تا پایان سال ۲۰۲۵ آغاز کند. این نسخه BEV (باتری الکتریکی) برای بازار تایلند و احتمالاً بازارهای صادراتی طراحی شده‌است. این حرکت در پاسخ به رقابت فزاینده‌ از سوی تولیدکنندگان چینی خودروهای الکتریکی صورت می‌گیرد.

در نتیجه، نسل جدید هایلوکس در حال حاضر در مرحله توسعه است و به‌زودی وارد بازار خواهد شد.