پیرپسر؛ فیلمی که دعواهایش از خود فیلم داغ‌تر شده!
روند اظهارنظر موافقان و مخالفان «پیرپسر» در روزهای اخیر از حالت یک مکالمه تخصصی سینمایی خارج شده و جنبه‌ای سیاسی یافته است
تریبون اقتصاد- مثل هر فیلمی، «پیرپسر» (اکتای براهنی) موافقان و مخالفان زیادی دارد و انتشار نظرهای متضاد در مورد آن امری طبیعی است. تا جایی که این جدال‌ها در محدوده هنر/ صنعت/ رسانه سینما باقی بمانند، می‌توانند بسیار هم مفید واقع شوند. مخاطبان با خواندن این نظرات می‌توانند دیدگاه عمیق‌تر و چندجانبه‌تری نسبت به فیلم داشته باشند و به قضاوت جامع‌تری دست پیدا کنند. با این وجود وقتی تعلقات جناحی به نظرات راه پیدا می‌کنند وضعیت متفاوت می‌شود.
به گزارش سلام سینما، آن‌چه در مورد موج جدید اظهارنظرها مشکوک جلوه می‌کند، آمیختگی بخش زیادی از این به‌اصطلاح «تحلیل»ها به اغراض ایدئولوژیک است. انگار اکران فیلم «پیرپسر» به بهانه‌ای برای یارکشی افکار و جناح‌های سیاسی بدل شده است. اظهارنظر تند و غیرفنی حسین دهباشی تنها نقش جرقه‌‌ای را داشت که هیزم‌ها را شعله‌ور کرد وگرنه اگر به مغز فکریِ دیگر یارکشی‌های این چند روز نگاه کنیم هم وضعیت را چندان متفاوت نخواهیم یافت.
این امر را می‌توان حتی در برخی از نظرات به‌ظاهر سینمایی نیز مشاهده کرد. به‌عنوان مثال یک روزنامه که به یک جناح خاص سیاسی نزدیک است، پس از شروع موج جدید تقابل‌های کلامی به‌شکل رگباری در حال انتشار مطالبی است که از قضا همگی یک نظر واحد را در مورد فیلم براهنی منتقل می‌کنند. گرچه در این «نقدها» حملات به‌ظاهر در قالب انتقادات فنی مطرح می‌شوند اما در نهایت عموما به انتقاد از مضمون فیلم می‌رسند. در ادامه همین مسیر بود که پای کمیسیون فرهنگی مجلس و سخنگوی دولت هم به منازعات در مورد «پیرپسر» باز شد.
اگر بخواهیم صادق باشیم، سرنوشت «پیرپسر» به احتمال زیاد بستگی به زور سیاسی جناح‌های درگیر خواهد داشت. فرهنگ و هنر در این میان بهانه است؛ همان‌طور که در موارد قبلی جز این نبود. «پیر پسر» نه اولین فیلمی است که در میانه جدال‌های غیرفرهنگی به بهانه فرهنگ قرار می‌گیرد و نه آخرینش خواهد بود. نگرانی اصلی، ذبح فرهنگ و بحث‌های تخصصی در کشاکش یقه‌گیری‌های سیاسی است. تا وقتی نگاه نمایندگان فرهنگی گروه‌های مختلف سیاسی این باشد که هر عنصری را در دل هر فیلم استعاره‌ای از یک امر کلان در نظر بگیرند (فارغ از این‌که خود فیلم چقدر به برداشت‌های فرامتنی راه می‌دهد و چگونه این اتفاق از طریق جزییات تکنیکی و روایی رخ می‌دهد یا نمی‌دهد) آش همان آش خواهد بود و کاسه هم همین کاسه!
لینک صفر
