مرغوب‌ترین گیلاس ایران در این روستان پیدا می‌شود
رندان، روستایی سراسر پوشیده از شکوفه‌های بهاری در نزدیکی کرج است
تریبون اقتصاد_در شکوه سرسبز بهاری دامنه‌های البرز، جایی هست که صبح‌هایش با آواز پرندگان آغاز می‌شود و عصرهایش با غروب‌های نارنجی به پایان می‌رسد؛ روستای رندان. نه چندان دور از پایتخت، اما به‌اندازه‌ی یک عمر از شلوغی فاصله دارد. روستایی کوچک در شمال‌غرب تهران، در جاده‌ی کن-سولقان، که در فصل بهار، بهشتی از شکوفه‌های گیلاس، سیب و آلو می‌شود. این روستا در ارتفاع حدود ۲۱۰۰ متر از سطح دریا قرار دارد. این ارتفاع باعث می‌شود که حتی در روزهای گرم بهار و تابستان، هوای آن خنک و دل‌چسب باقی بماند.
به گزارش همشهری‌آنلاین، رندان را باید در یک صبح بهاری دید؛ وقتی مه نازکی لابه‌لای شاخه‌های شکوفه‌باران پیچیده و کوچه‌های باریک خاکی، آدم را به دل باغ‌های خاموش می‌برد. قدم‌زدن در این روستا، بیشتر شبیه قدم‌زدن در یک قاب نقاشی‌ست؛ کوچه‌های سنگ فرش و تمیز هر قدمتان را با یک نمای تازه از رنگ و نور همراه می‌کند.
در رندان، خبری از تابلوی راهنما یا امکانات شهری نیست. زیبایی‌اش در سادگی‌اش است. اهالی مهربان روستا، بیشتر باغدار یا دامدارند. بعضی‌ها چای می‌نوشند کنار حیاط‌های پرگل‌شان و برای رهگذری که از دور سلام کند، لبخند می‌زنند. باغ‌ها خصوصی‌اند، اما اگر احترام طبیعت را نگه داری، روستا خودش در را به رویت باز می‌کند.
شکوفه‌های رندان از نیمه فروردین تا اواخر آن، منظره‌ای خیال‌انگیز می‌سازند. ترکیب درختان سربه‌فلک‌کشیده، خانه‌های کاهگلی و صدای آب روخانه‌ای که از آبشاری رویایی نشات می‌گیرد، آرامشی به جانت می‌ریزد که با هیچ دارویی نمی‌شود به دستش آورد.
اگر اهل عکاسی هستید، رندان جایی‌ست که نور و طبیعت، بهترین همکاری را می‌کنند. صبح زود، زمانی‌ست که مه و شکوفه، صحنه را برایت آماده کرده‌اند. فقط کافی‌ست دکمه را فشار دهی.
درست در انتهای مسیر روستای رندان، جایی که دیگر خانه‌ها کم‌کم محو می‌شوند و صدای پرندگان جای خود را به زمزمه‌ی آب می‌دهد، مسیر خاکی شمارا به آبشاری آرام و کوچک می‌برد؛ آبشار رندان.
این آبشار، برخلاف آبشارهای پرهیاهو و مشهور، سکوتی دل‌چسب دارد. انگار خودش هم نمی‌خواهد زیاد دیده شود. برای رسیدن به آن باید کمی از روستا فاصله بگیری، پا به دل دره‌ای سرسبز بگذاری و مسیری کوتاه اما کمی شیب‌دار را پیاده‌روی کنی. راهش با گل‌های خودرو، سنگ‌های خیس و سایه‌ی درختان همراهی‌ات می‌کند.
در ارتفاع ۳ هزار ۳۰۰ متری آبشار از دل صخره‌ای تیره می‌جوشد و به حوضچه‌ای سنگی می‌ریزد. ارتفاع زیادی ندارد، اما خنکای آب و ترکیب آن با نور و سبزی اطراف، یک قاب طبیعی کم‌نظیر می‌سازد. اگر در اواخر فروردین یا اردیبهشت به این‌جا برسی، جریان آب پرشورتر و طبیعت اطراف، به‌شکلی تماشایی سبز و زنده است.
آبشار رندان جایی‌ست برای آن‌هایی که دل‌شان طبیعتی خلوت، بدون ازدحام و ردپای انسان می‌خواهد. جایی‌ست برای نشستن، گوش دادن، و فراموش کردنِ تمام صداهای شهر.
روستای رندان
موقعیت جغرافیایی: شمال‌غرب تهران – مسیر جاده‌ی کن-سولقان
فاصله از تهران: حدود ۴۵ کیلومتر – ۱ ساعت با ماشین
زمان مناسب برای دیدن شکوفه‌ها: نیمه تا پایان فروردین
میوه شاخص: گیلاس، آلو، سیب
ویژگی برجسته: نزدیکی به تهران، طبیعت بکر، شکوفه‌های تماشایی، روستایی سنگ فرش
نکته مهم: لطفاً وارد باغ‌های خصوصی نشوید و به درخت‌ها آسیب نزنید
اقامت: بازدید روزانه پیشنهاد می‌شود – اقامتگاه ندارد
پیشنهاد عکاسی: مسیرهای پرپیچ باغی با درختان شکوفه‌دار – صبح مه‌آلود یا هنگام طلوع
